Praktyczny poradnik upadłości konsumenckiej – cz. II

Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom Klientów Kancelarii adwokackiej Pirożek&Pirożek postanowiliśmy stworzyć wykaz praktycznych wskazówek dotyczących upadłości konsumenckiej, który przybliży zainteresowanym dłużnikom etapy postępowania upadłościowego, prowadzonego zgodnie z nowymi przepisami, które weszły w życie dnia 24 marca 2020 r.

Zaliczany jako pierwszy artykuł z serii dotyczącej upadłości konsumenckiejzostał poświęcony ustaleniu przesłanek ogłoszenia upadłości oraz wskazaniu, że dłużnicy względem, których niegdyś sąd upadłościowy prawomocnie oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości, mogą ponownie ubiegać się o ogłoszenie upadłości konsumenckiej.

Przechodząc do rozpoznania podstawowych informacji związanych z problematyką postępowania upadłościowego, w pierwszej kolejności wskazać należy, że o ogłoszenie swojej upadłości mogą wnioskować dłużnicy, którzy są niewypłacalni. Niewypłacalność przez przepisy prawa upadłościowego definiowana jest jako stan utraty zdolności  wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Przepisy prawa upadłościowego w zakresie niewypłacalności wprowadzają domniemania. Domniemywa się, że dłużnik utracił zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeżeli opóźnienie w wykonaniu zobowiązań pieniężnych przekracza trzy miesiące.

W tym miejscu należy podkreślić, że ogłoszenie upadłości konsumenckiej niesie za sobą poważne skutki w sferze materialnej i prawnej dłużnika, te jednak szczegółowo opisane zostaną w kolejnych artykułach. Samo postępowanie upadłościowe, w najogólniejszym znaczeniu, bierze za zadanie umożliwienie osiągnięcia oddłużenia przez niewypłacalnego dłużnika, ale również zaspokojenie w jak największym stopniu wierzycieli upadłego dłużnika.

Zanim jednak dłużnik podejmie decyzję o wkroczeniu na drogę postępowania upadłościowego, powinien dokładnie zweryfikować stan swojego „portfela”. Oceny stanu swojego majątku dłużnik możne dokonać ustalając jaka jest różnica między dostępnymi środkami pieniężnymi a długami, jeżeli długi są większe niż posiadane środki pieniężne, dłużnik powinien ocenić, czy pozostały majątek, który posiada, w przypadku jego sprzedaży pozwoliłby na zaspokojenie wszystkich wierzycieli i uwolnienie się dłużnika od długów.

W sytuacji, której dłużnik pozostaje w stanie niewypłacalności, a ponadto jest świadomy wszelkich praw i obowiązków wynikających z upadłości konsumenckiej, może samodzielnie lub przy pomocy zawodowego pełnomocnika podjąć faktyczne działania, które zmierzać do osiągnięcia oddłużenia.

Dla ułatwienia przejścia przez postępowanie upadłościowe, zainteresowany dłużnik, w pierwszej kolejności powinien być dobrze przygotowany do sporządzenia wniosku o ogłoszenie upadłości, gdyż jest to podstawowy dokument, który zawierać będzie wnioski dłużnika oraz odpowiednio skonstruowane uzasadnienie wskazujące na fakty i okoliczności popadnięcia przez dłużnika w stan niewypłacalności. Sam wniosek o ogłoszenie upadłości stanowi pierwszy kontakt między orzekającym w sprawie sądem a dłużnikiem ubiegającym się o ogłoszenie swojej upadłości.

W zakresie wymogów formalnych wniosku o ogłoszenie upadłości dłużnik powinien przygotować: listę aktualnego i zupełnego wykazu majątku z jego szacunkową wyceną, a ponadto informacje o ustanowionych na elementach majątku zabezpieczeniach. W każdym przypadku należy także ustalić miejsce, w którym elementy przedmiotowego majątku się znajdują. Do omawianej kategorii zaliczyć należy wszelkie elementy majątku posiadające materialną wartość, które to nie podlegają egzekucji.

Dłużnik w dalszej kolejności powinien ustalić wysokość należności (wierzytelności) dłużnika względem banków i spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (środki pieniężne zgromadzone przez dłużnika na rachunku).

Jedną z najważniejszych kwestii, którą dłużnik powinien ustalić przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej, jest ilość posiadanych wierzycieli. W tym zakresie dłużnik ponadto powinien ustalić wysokość swoich zobowiązań względem konkretnych wierzycieli. Jedną z istotnych okoliczności jest również termin, w którym dane zobowiązanie powinno zostać spełnione. Poza powyższym dłużnik powinien uwzględnić w przygotowywanym wniosku informacje o wszelkich zobowiązaniach spornych, ze wskazaniem w jakim zakresie dłużnik kwestionuje istnienie tych wierzytelności.

Kolejną kategorią informacji, które dłużnik powinien określić w składanym wniosku jest ustalenie: swojego przychodu w okresie 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości. Poza przychodami dłużnik powinien podać informacje o kosztach poniesionych na swoje utrzymanie i osób pozostających na swoim utrzymaniu (również w zakresie ostatnich 6 miesięcy). Kolejno dłużnik powinien wykazać, z okresu ostatnich 12 miesięcy, informacje o czynnościach prawnych, których przedmiotem były nieruchomości, akcje lub udziały w spółkach.  Dłużnik poza powyższym zobowiązany jest do ujawnienia informacji o czynnościach prawnych dokonanych przez siebie w ostatnich dwunastu miesiącach przed dniem złożenia wniosku, których przedmiotem były ruchomości, wierzytelności lub inne prawa, których wartość przekraczała 10.000 zł.

Dłużnik po ustaleniu powyższych okoliczności przejdzie do, jak się wydaje, najpoważniejszego wyzwania, jakim jest sporządzenie uzasadnienia wskazującego na potrzebę ogłoszenia upadłości. Uzasadnienie powinno zawierać wszelkie fakty i okoliczności, które towarzyszyły popadnięciu w długi oraz zaistnieniu stanu niewypłacalności. W zakresie potrzeby, fakty przywoływane w uzasadnieniu powinny zawierać potwierdzenie w załączanych do wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej dokumentach. Dłużnik w zakresie uzasadnienia powinien się skupić na wskazaniu związku przyczynowego w powstaniu swojej niewypłacalności. Okoliczności wskazane w uzasadnieniu mogą stanowić dla orzekającego sądu podstawę do oceny tzw. moralności dłużnika, z której wywodzone będą wnioski, w zakresie zawinienia dłużnika w doprowadzeniu do swojej niewypłacalności, ta okoliczność stanowi natomiast podstawę określenia właściwego okresu plany spłaty wierzycieli. W nauce prawa wskazuje się, że dłużnik do swojej niewypłacalności może doprowadzić nie będąc temu winnym, działając niedbale lub rażąco niedbale, a nawet umyślnie lub celowo.

Powyższe informacje nie stanowią porady prawnej, lecz jak wskazano we wstępie – służą przybliżeniu dłużnikowi zasad postępowania upadłościowego. Kancelaria adwokacka Pirożek&Pirożek świadczy usługi prawne z zakresu wsparcia dłużników w postępowaniu upadłościowym.

O autorze

Mariusz Gaweł

Adwokat

O MNIE

Adwokat, Członek Okręgowej Izby Adwokackiej w Katowicach, absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego.

 


Ukończył studia podyplomowe z zakresu prawa podatkowego na Uniwersytecie Wrocławskim, aktualnie nowe kompetencje zdobywa na studiach podyplomowych z zakresu prawa medycznego i bioetyki, prowadzonych na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Swoją praktykę zawodową rozwija w m. in. na gruncie prawa bankowego, górniczego, spadkowego oraz upadłościowego. Dotychczasowe doświadczenie budował również stosując przepisy szeroko rozumianego prawa medycznego, świadcząc pomoc prawną na rzecz pacjentów, lekarzy oraz podmiotów leczniczych. Z uwagą podchodzi do rozwiązań prawnych w tym ubezpieczeniowych, pozwalających na bezpieczne wykonywanie zawodu i prowadzenie biznesu. Zajmuje się także sprawami z zakresu prawa gospodarczego i handlowego, uwzględniając przy tym istotne kwestie podatkowe. Wolne chwile poświęca dobrej muzyce, górom oraz wspinaczce.

KONTAKT


Więcej artykułów