Ograniczenie kontaktów z dzieckiem? Niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz ich dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktów. Niemniej jednak Kodeks rodzinny i opiekuńczy przewidują sytuacje, w których możliwe jest ograniczenie, a nawet zakazanie kontaktów rodzica z dzieckiem.

Zatem jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem (art. 113² § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Natomiast jeżeli utrzymywanie kontaktów rodziców z dzieckiem poważnie zagraża dobru dziecka lub je narusza, sąd zakaże ich utrzymywania (art. 113³ § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W przypadku ograniczenia kontaktów rodziców z dzieckiem sąd opiekuńczy może w szczególności (1) zakazać spotykania się z dzieckiem, (2) zakazać zabierania dziecka poza miejsce stałego pobytu, (3) zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej wskazanej osoby wskazanej przez sąd, (4) ograniczyć kontakty do określonych sposobów porozumiewania się na odległość czy też (5) zakazać porozumiewania się na odległość. Należy jednak podkreślić, iż jest to jedynie otwarty katalog możliwości jakimi dysponuje sąd opiekuńczy i zawsze decydujące są okoliczności faktyczne konkretnej sprawy.

Ograniczenie kontaktów z dzieckiem – sąd wskazuje na czym ma polegać

Co więcej, dopuszczalne jest użycie przez sąd opiekuńczy nie tylko jednego z dopuszczalnych środków lub lecz także zastosowanie ich kumulacji. Nadto mogą one być stosowane zarówno względem jednego z rodziców lub też w stosunku do obojga. Sąd opiekuńczy orzekając o ograniczeniu kontaktów wyraźnie wskazuje na czym ma polegać owo ograniczenie.

Zakazanie kontaktów rodziców z dzieckiem może mieć miejsce jedynie w przypadku poważnego naruszenia lub zagrożenia dobra dziecka. Podkreślenia wymaga jednak, że jest środkiem stosowanym w ostateczności, kiedy w żaden inny sposób nie można zadbać o dobro małoletniego dziecka. Sąd opiekuńczy przy rozstrzyganiu w przedmiocie definitywnego zakazu kontaktu małoletniego dziecka z rodzicami ocenia m.in. rodzaj nagannych zachowań, ich częstotliwość, umyślność oraz wpływ na dobro dziecka. Podobnie jak w przypadku ograniczenia kontaktów, możliwe jest orzeczenia ich zakazu zarówno w stosunku do jednego rodzica, jak i obojga.

Ważne dobro dziecka

W ramach kompetencji Sądu leży również możliwość zobowiązania rodziców do określonego postępowania, w szczególności skierować ich do placówek lub specjalistów zajmujących się terapią rodzinną, poradnictwem lub świadczących rodzinie inną stosowną pomoc z jednoczesnym wskazaniem sposobu kontroli wykonania wydanych zarządzeń (art. 113⁴ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). W świetle powyższego podkreślenia wymaga jednak, że rozstrzygnięcia w sprawie kontaktów mogą zostać zmienione w każdym czasie, jeżeli wymaga tego dobro dziecka (art. 113⁵ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zatem wskazanych rozstrzygnięć sądu opiekuńczego nie należy ich zatem traktować jako ostatecznych i nieodwołanych.