Ustalenie kontaktów z dzieckiem – poradnik prawny krok po kroku

kontakty z dzieckiem

Rozstanie rodziców nie kończy obowiązków wobec dziecka. Niezależnie od tego, czy chodzi o rozwód, separację czy rozpad nieformalnego związku, kluczowym zagadnieniem staje się ustalenie kontaktów z dzieckiem. To nie tylko prawo rodzica, ale i prawo dziecka do utrzymywania relacji z obojgiem opiekunów. Jak więc wygląda ten proces od strony prawnej? Poniżej przedstawiamy krok po kroku, jak ustalić kontakty z dzieckiem w świetle polskiego prawa.

Krok 1: Porozumienie między rodzicami

Najlepszym rozwiązaniem jest osiągnięcie porozumienia bez udziału sądu. Rodzice mogą wspólnie ustalić zasady kontaktów – dni, godziny, miejsce, formę (osobiście, telefonicznie, online). Takie porozumienie, choć niewiążące prawnie, może zostać zatwierdzone przez sąd w trakcie postępowania rozwodowego, separacyjnego lub w odrębnym wniosku.

Krok 2: Złożenie wniosku do sądu

Jeśli porozumienie nie jest możliwe, konieczne jest skierowanie sprawy do sądu rejonowego (wydział rodzinny i nieletnich). Wniosek o ustalenie kontaktów może złożyć każdy z rodziców, a także dziadkowie lub inne osoby bliskie dziecku. We wniosku należy wskazać szczegóły proponowanych kontaktów: dni tygodnia, godziny, miejsce, czas trwania, ewentualne święta i wakacje.

Krok 3: Opłata sądowa

Złożenie wniosku o ustalenie kontaktów podlega opłacie sądowej w wysokości 100 zł. Jeśli jednak sprawa toczy się w ramach postępowania rozwodowego lub separacyjnego, wniosek o kontakty może zostać rozpatrzony w tym samym postępowaniu bez dodatkowej opłaty.

Krok 4: Rozpoznanie sprawy przez sąd

Sąd rozpatrując wniosek, kieruje się przede wszystkim dobrem dziecka. Zazwyczaj zasięga opinii biegłych psychologów z Opiniodawczego Zespołu Sądowych Specjalistów (OZSS), którzy oceniają relację dziecka z rodzicami i ich zdolność do opieki. Sąd może również wysłuchać dziecka (jeśli jego rozwój na to pozwala), a także przeprowadzić inne dowody, np. z dokumentów czy zeznań świadków.

Krok 5: Orzeczenie sądu

Sąd wydaje postanowienie, w którym precyzyjnie określa terminy i sposób kontaktów. Przykładowo: „ojciec ma prawo do kontaktów z dzieckiem w co drugi weekend od piątku godz. 17:00 do niedzieli godz. 18:00”. Warto pamiętać, że wydane przez sąd postanowienie zabezpieczające na czas trwania postępowania w przedmiocie kontaktów jest natychmiast wykonalne.

Krok 6: Egzekucja kontaktów

Jeśli drugi rodzic utrudnia lub uniemożliwia kontakty mimo orzeczenia sądu, można zwrócić się do sądu o ich egzekucję. Sąd może nałożyć grzywnę za każdy niewykonany kontakt, a w skrajnych przypadkach nawet ograniczyć prawa rodzicielskie. Pomocne może być również zaangażowanie kuratora sądowego.

Krok 7: Zmiana ustaleń

Ustalone kontakty nie są dane raz na zawsze. W miarę zmieniających się okoliczności (np. wiek dziecka, przeprowadzka, zmiana szkoły), możliwe jest złożenie wniosku o zmianę postanowienia sądu. Kluczowe jest tu ponownie dobro dziecka.

Ustalenie kontaktu z dzieckiem to proces wymagający zarówno emocjonalnej dojrzałości, jak i znajomości przepisów prawa. Dobrze przygotowany wniosek i otwartość na kompromis mogą znacznie przyspieszyć sprawę i zminimalizować stres dla dziecka. Pamiętajmy – kontakt z rodzicem to nie przywilej, lecz prawo dziecka.

O autorze

dr Jarosław Wichura

Adwokat

O MNIE

Adwokat przy Izbie Adwokackiej w Katowicach, Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

 

Aplikację adwokacką odbywał przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Katowicach. Od 2017 r. wykonuje zawód adwokata.

 

W kręgu zainteresowań znajduje się m.in. prawo cywilne i gospodarcze, jak również sprawy z zakresu prawa rodzinnego i prawa karnego. Od wielu lat z sukcesem świadczy kompleksowe usługi prawne w zakresie stałej obsługi wspólnot mieszkaniowych.

 

Uczestniczył w kilkudziesięciu szkoleniach m.in. z zakresu mediacji w sprawach cywilnych i karnych, rozwoju przedsiębiorczości, doskonalenia umiejętności personalnych.

Doktor nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce. 


W czerwcu 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. „Wolność słowa w Polsce i w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Ujęcie porównawcze” na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

 

Wykładowca na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, wcześniej także w Wyższej Szkole Humanitas w Sosnowcu (prowadzi zajęcia z przedmiotów m.in. „Wstęp do prawoznawstwa”, „Prawo międzynarodowe publiczne”, „Administracja publiczna”).

 

Wielokrotny stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w nauce. Wyróżniony przez Rektora Uniwersytetu Śląskiego za działalność na rzecz społeczności akademickiej i lokalnej oraz osiągnięcia naukowe. Jest autorem monografii naukowej pn. „Nowe media a opinia publiczna”, współautorem monografii pn. „Funkcjonalna implementacja przepisów antykorupcyjnych na gruncie polskiego prawa karnego”, 21 artykułów naukowych oraz współredaktorem 2 publikacji zbiorowych. Ponadto pisze teksty popularnonaukowe oraz eksperckie.

 

Płynnie posługuje się językiem angielskim (certyfikat TOEIC).

Z zamiłowania pianista i meloman. Wolne chwile poświęca dobrej książce oraz górskim wycieczkom.

KONTAKT


Więcej artykułów