Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego złożył propozycję bankom w sprawie polubownego rozwiązywania sporów dotyczących kredytów frankowych. W najnowszych publikacjach branży finansowej możemy przeczytać o powołanych zespołach, których zadaniem jest stworzenie optymalnych zasad zawarcia ugody.
Publicznie dostępne analizy specjalistów z zakresu bankowości przewidują różne modele rozstrzygania sporów istniejących między bankami a konsumentami. Najczęściej prognozuje się przedstawienie ugody opartej na zmniejszeniu kwoty zobowiązania następującej poprzez potrącenie nadwyżki w spłacie kredytu, ustalonej na podstawie dokonanych przeliczeń CHF na PLN. Zastrzeżenia jednak budzi sposób ustalania przyjmowanego kursu waluty. Te z resztą metody stanowią jeden z głównych elementów sporów sądowych toczonych między bankami a kredytobiorcami.
Bez względu jednak na bank oraz publicznie ogłaszane modele propozycji zawarcia ugody, każdorazowo indywidualnie powinna zostać oceniona miara potencjalnych zysków oraz strat, tych prawnych oraz ekonomicznych. W przedstawianych przez banki propozycjach ugodowych wskazane elementy uznać należy za szczególne dla kredytobiorców.
Dlaczego wyżej wspomniano o stratach? Czy ugoda nie powinna przedstawiać jedynie korzyści dla stron? To pytanie powinno pojawić się przy świadomej ocenie ryzyka zawarcia ugody.
Warto w tym momencie zwrócić uwagę na treść art. 917 k.c., który to definiuje istotę ugody. Ustawodawca wskazał, że: przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.
W przedstawionej definicji podkreślono frazę dotyczącą wzajemnych ustępstw, wynika z niej okoliczność potencjalnych strat, które mogą się pojawić po stronie kredytobiorców. Omawiane straty mogą pojawić się przy wynikach oceny skutków zawarcia ugody, ich porównania ze skutkami wstąpienia na drogę postępowania sądowego oraz uzyskania korzystnego dla kredytobiorcy rozstrzygnięcia.
O skutkach sądowego ustalenia nieważności/odfrankowienia kredytu pisaliśmy już na naszym blogu, zachęcamy do zapoznania się z naszymi wcześniejszymi wpisami.
Kancelaria zachęca do prowadzenia szczegółowych analiz zawartych umów kredytowych oraz proponowanych ugód, jak również możliwych konsekwencji wytoczenia sprawy sądowej, w której umowa kredytu może zostać uznana za nieważną. W ocenie Kancelarii, holistyczna, tj. całościowa ocena potencjalnych zysków oraz strat może zaprowadzić kredytobiorcę do podjęcia świadomego ryzyka, przez co do wybory najbardziej dla siebie korzystnej metody zakończenia istniejącego lub mogącego powstać sporu. W razie pojawienia się wątpliwości warto skorzystać z wiedzy oraz doświadczenia adwokata, który z pewnością systemowo przedstawi wszelkie możliwe konsekwencje, te pozytywne, jak również negatywne, każdej z ewentualnych dróg postępowania.
