Kradzież pieniędzy z konta– statystyki a rzeczywistość.

Statystyki w zakresie przypadków nieautoryzowanych transakcji nie są ani pełne ani szczegółowego. Wiąże się do również z faktem, iż nie każda osoba, która utraciła środki zgłasza swoją sytuację do odpowiednich organów. Często osoby te godzą się z odmową zwrotu utraconych środków wydaną przez bank. Z posiadanych danych wynika jednak, że liczba nieautoryzowanych transakcji z roku na rok gwałtownie wzrasta.

W roku 2016 oficjalnie odnotowano 83 wnioski do Rzecznika Finansowego o interwencję w sprawie nieautoryzowanych transakcji. W roku 2018 takich przypadków było już 246, czyli o 70% więcej niż w 2017 roku. Natomiast już w pierwszym kwartale 2019 roku odnotowano 83 wnioski o interwencję, a zatem tyle samo wniosków co w całym 2016 roku.

Problematyka nieautoryzowanych transakcji w teorii regulowana jest w zapisach unijnej dyrektywy w sprawie usług płatniczych PSD2 oraz ustawy o transakcjach płatniczych. Przepisy prawa stanowią, że w przypadku gdy z rachunku bankowego lub karty kredytowej wypłacone zostaną środki bez zgody i wiedzy jej posiadacza, albo hacker lub oszust zaciągnie kredyt na nazwisko posiadacza rachunku bankowego, bank jest zobowiązany do zwrotu utraconych środków pieniężnych. Co ważniejsze zwrot ten powinien nastąpić nie później niż do końca dnia roboczego następującego po dniu ujawnienia nieautoryzowanej transakcji. Obowiązkiem posiadacza rachunku bankowego jest niezwłoczne zgłoszenie do banku faktu ujawnienia nieautoryzowanych transakcji.

W rzeczywistości jednak banki nie dochowują powyższego terminu oraz wstrzymują zwrot środków utraconych z tytułu nieautoryzowanych transakcji. W praktyce banki odmawiają zwrotu utraconych środków twierdząc, iż posiadacz rachunku przyczynił się do nieautoryzowanej transakcji. Przepisy prawa stanowią jednak, iż posiada rachunku bankowej nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli nie mógł zdawać sobie sprawy z kradzieży środków pieniężnych lub zaciągnięcia kredytu bez jego zgody i wiedzy. Za taki stanowiskiem stoją również polskie sądy, których orzeczenia stanowią, iż to na banku spoczywa ciężar udowodnienia, że transakcja była nieautoryzowana przez posiadacza rachunku bankowego (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2018 roku, sygn. akt V ACa 823/17). Bank powinien zatem dokonać zwrotu środków utraconych przez posiadacza rachunku bankowego, a w sytuacji gdy bank uzyska dowody, że posiadacz rachunku bankowego zdawał sobie sprawę z kradzieży lub przywłaszczenia, powinien on wystąpić z odrębnym pozwem o zwrot wypłaconej sumy z tytułu nieautoryzowanych transakcji

O autorze

Michał Kaleta

Aplikant adwokacki

O MNIE

Aplikant adwokacki przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Katowicach.

Absolwent studiów prawniczych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, które ukończył z oceną celującą oraz wyróżnieniem dziekańskim dla Najlepszych Absolwentów Wydziału. W toku studiów prawniczych rokrocznie otrzymywał Stypendium Rektora dla najlepszych studentów.

Autor pracy magisterskiej pt. „Pokrzywdzony jako strona postępowania przygotowawczego w polskim procesie karnym”, którą obronił u prof. dr hab. Kazimierza Zgryzka w Zespole Prawa Karnego Procesowego.

Z Kancelarią związany od lutego 2023 r. Do jego głównego obszaru zainteresowań zawodowych należą prawo cywilne oraz bankowe. Posiada również doświadczenie w prowadzeniu spraw z zakresu szeroko pojętego prawa karnego.

KONTAKT


Więcej artykułów