Według polskiego kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy rodzic ma zarówno prawo, jak i obowiązek do podtrzymywania relacji z własnym dzieckiem. W trakcie postępowania rozwodowego, sąd jest zobligowany do określenia zasad, na jakich rodzic, który nie mieszka z dzieckiem, może z nim się kontaktować. W sytuacjach, gdy jedno z rodziców lub dziecko mieszka za granicą kontakty te mogą być realizowanie zdalnie czy poprzez inne metody komunikacji na odległość.
Komu przysługują kontakty z dzieckiem?
Jeśli rodzic mający na stałe pod opieką dziecko stawia przeszkody w kontaktach z nim, drugi rodzic ma możliwość wystąpienia do sądu z prośbą o uregulowanie tych kontaktów. Prawo do nawiązywania kontaktów z dzieckiem przysługuje: rodzicom dziadkom, braciom i siostrom, innym osobom, które przez znaczący okres czasu opiekowały się dzieckiem.
Kompleksowa pomoc prawna w dziedzinie Prawa Rodzinnego
Warto podkreślić, że nawet jeśli rodzic stracił całkowicie prawa rodzicielskie, wciąż zachowuje prawo do spotkań z dzieckiem, chyba że sąd wydał decyzję o zakazie takich kontaktów. Rodzice, których pociechy przebywają w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub u rodziny zastępczej, również mają prawo do utrzymywania więzi z dzieckiem.
Sposób uregulowania kontaktów z dzieckiem
Gdy rodzic stale mieszka za granicą, trudno oczekiwać, że spotkania z dzieckiem będą miały miejsce np. co dwa tygodnie czy w ciągu tygodnia. Z racji praktycznych przeszkód, takie regularne wizyty, wymagające częstego podróżowania, są często niemożliwe. Dlatego w takich okolicznościach sądy często decydują o kontaktach w czasie wakacji, ferii, świąt lub innych dłuższych przerwach od zajęć szkolnych czy zawodowych.
Rodzic pod którego opieką na stałe przebywa dziecko jest obowiązany do przygotowania i wydania dziecka na spotkanie z drugi rodzicem, tj. ubrać go odpowiednio do pory roku, przygotować mu odpowiedni zapas ubrań oraz rzeczy osobistych niezbędnych do przebywania u drugiego rodzica
Utrudnianie kontaktów
Zakaz kontaktów z dzieckiem nie jest bezpośrednio związany z miejscem zamieszkania rodzica, ale raczej z oceną dobra dziecka. Sąd może orzec zakaz kontaktów z dzieckiem, jeśli uzna, że taki kontakt będzie szkodliwy dla dobra dziecka.