W ostatnich latach coraz częściej w toku postępowania karnego rozpatrywane są zarzuty dotyczące znęcania. Sprawy te coraz częściej także dotykają przede wszystkim osób coraz młodszych, a bardzo często dzieci.
Znęcanie się może przybrać formę działań fizycznych lub oddziałujących na psychikę pokrzywdzonego. Jednak bardzo często sprawca działa wykorzystując obydwa te sposoby. Warto podkreślić, że dla zaistnienia tego czynu konieczne jest aby pomiędzy sprawcą i pokrzywdzonym istniały bliskie więzi rodzinne lub inne mocne więzy zależności.
Znęcanie fizyczne może polegać nie tylko na zadawaniu fizycznego bólu, ale także na takich zachowaniach sprawcy, które prowadzą do negatywnych skutków fizycznych – jak chociażby narażenie na zbyt niską lub zbyt wysoką temperaturę. Natomiast znęcanie psychiczne polega na wyrządzaniu krzywdy pod względem emocjonalnym, psychicznym – sprawca podejmuje działania lub słownie zmierza do wywołania u pokrzywdzonego negatywnych przeżyć psychicznych, negatywnego samopoczucia czy obniżenia wartości.
Najczęściej, aby mówić o znęcaniu należy wziąć pod uwagę czy dane zachowania sprawcy są powtarzalne – to znaczy czy trwają od jakiegoś czasu i systematycznie się powtarzają. Choć czasami zdarza się, iż sądy uznają za znęcanie także jednorazowe sytuacje ze względu na szczególne okrucieństwo sprawcy lub szczególną intensywność cierpień pokrzywdzonego.
Sprawy o znęcanie się są bardzo trudne nie tylko dla samego pokrzywdzonego, ale także dla organów ścigania. Bardzo często ofiary tego czynu obawiając się dalszych działań sprawcy unikają zgłoszenia tego faktu na Policję. Wielokrotnie próbują ukrywać przed innymi ślady działania swojego oprawcy. Niestety jeżeli ofiara nie zdecyduje się przełamać strachu i – towarzyszącego jej bardzo często – wstydu, postępowanie jest bardzo trudne do przeprowadzenia ze względu na brak dowodów.
W bardzo wielu postepowaniach karnych kiedy już pojawia się zarzut znęcania się to zarówno ofiara, jak i jej otoczenie unikają wskazania na sytuacje, które jednoznacznie świadczą o stosowanej przemocy fizycznej lub psychicznej. Najczęściej jest to jedyna przeszkoda w postępowaniu karnym, aby doprowadzić do skutecznego postawienia sprawcy zarzutu, a następnie skazania go za popełnione czyny.
Dlatego bardzo istotnym jest zgłaszanie przez ofiary wszelkich przejawów przemocy fizycznej i psychicznej organom ścigania. Dodatkowo, w takich sprawach pomocy udzielić mogą wszelkie instytucje – jak chociażby ośrodki pomocy społecznej. Gminy organizują również ośrodki pomocy kryzysowej, które prowadzą specjalne grupy wsparcia dla ofiar przemocy. Zgłoszenie się do takich miejsc skutkuje natychmiastowym udzieleniem wsparcia w każdym zakresie – nie tylko psychologicznego, terapeutycznego ale także bezpłatnej pomocy prawnej. Ośrodki te pomagają ofiarom na każdym etapie na drodze do uwolnienia się od sprawcy przemocy.
Należy bezwzględnie pamiętać, iż od momentu zgłoszenia faktu przemocy każda z ofiar objęta zostaje kompleksową pomocą ze strony organów ścigania oraz instytucji. Ale wszystko zależy od jej woli – jeżeli nie będzie gotowa zgłosić tego faktu i skorzystać z tej pomocy to nie będzie w stanie jej otrzymać.
Warto podkreślić, iż w toku postępowania karnego ofiara przemocy jest chroniona – jej dane adresowe mogą na jej życzenie zostać utajnione. Dodatkowo, także świadkowie mogą skorzystać z umieszczenia ich danych adresowych w odrębnych dokumentach – niedostępnych dla sprawcy i innych osób, są one jedynie dostępne dla organu prowadzącego postępowanie. W przypadku obawy przed sprawcą i jego reakcją, ofiara może skorzystać z możliwości składania zeznań na sali sądowej pod nieobecność sprawcy – z takiego rozwiązania mogą też skorzystać świadkowie. Ponadto w toku postępowania organy mogą zadecydować o opuszczeniu przez sprawcę mieszkania, które zajmuje wraz z ofiarą jeżeli istnieje niebezpieczeństwo dalszego stosowania przemocy.
Należy podkreślić, iż najważniejszy w tego rodzaju sprawach jest pierwszy krok należący do ofiary lub jej najbliższego otoczenia – reakcja na stosowanie przemocy poprzez zgłoszenie tego faktu odpowiednim organom. Także na tym etapie – zgłaszania faktu przemocy – pokrzywdzony może skorzystać z pomocy prawnika, który będzie towarzyszył jej we wszelkich czynnościach przed organami ścigania nie tylko służąc wiedzą i doświadczeniem, ale także wsparciem w tych niełatwych dla pokrzywdzonego chwilach.
Dzięki podjęciu przez pokrzywdzonego pierwszego kroku możliwe jest uzyskanie i zebranie dowodów, a następnie policja może podjąć dalsze działania stosując wobec sprawcy środki zapobiegawcze i przymusu (jak choćby zatrzymanie, tymczasowe aresztowanie, nakaz opuszczenia mieszkania zajmowanego z pokrzywdzonym). Podkreślić należy, iż od momentu uzyskania informacji o stosowaniu przemocy organy ścigania są zobligowane do wyjaśnienia takich podejrzeń z urzędu i w tym celu podejmują wszelkie działania, które maja w tym pomóc. Zgromadzenie dowodów pozwoli natomiast postawić sprawcy zarzuty i doprowadzić do postawienia go w stan oskarżenia przed Sądem, który po przeprowadzeniu rozprawy będzie mógł zdecydować o winie i wymiarze kary dla sprawcy oraz środkach takich jak przykładowo zakaz zbliżana do pokrzywdzonego. KLIK
Kancelaria zapewnia pomoc prawną osobom zatrzymanym w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa. W przypadku zatrzymania przez organy ścigania niezwłocznie pojawiamy się na miejscu zdarzenia, również poza zwykłymi godzinami pracy naszej Kancelarii. Warto pamiętać, że brak pomocy profesjonalnego obrońcy już podczas pierwszego przesłuchania zazwyczaj negatywnie wpływa na dalszy przebieg postępowania.
W nagłych wypadkach prosimy o kontakt pod numerem telefonu: +48 730 556 100
Obrońcę może ustanowić dla zatrzymanego także INNA OSOBA, w sytuacji gdy zatrzymany został pozbawiony wolności.