Jak zawsze, nowy rok przyniesie szereg zmian w przepisach prawa. Dotyczy to również szeroko rozumianego prawa pracy oraz przepisów o ubezpieczeniach społecznych, zarówno więc pracodawcy, jak i pracownicy powinni zapoznać się z ważnymi nowościami w tym zakresie.
Wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę
W 2022 r. wysokość minimalnego wynagrodzenia to 3010 zł (obecnie kwota ta jest
o 210 zł niższa), stawka godzinowa wyniesie natomiast 19,70 zł. Są to oczywiście kwoty brutto, „na rękę” pracownicy otrzymają więc odpowiednio mniej. Od wysokości minimalnego wynagrodzenia uzależnione są kwoty szeregu innych świadczeń pracowniczych, w tym maksymalna wysokość odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy (wynikająca z tzw. ustawy o zwolnieniach grupowych), dodatek za pracę w porze nocnej, odszkodowanie za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu i inne. Wysokości minimalnego wynagrodzenia wpływa również na kwotę jaką pracodawca, w określonych przypadkach, potrącić może pracownikowi z pensji.
Zasiłek chorobowy po ustaniu zatrudnienia
Od początku 2022 r. skróceniu ulegnie okres pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu do ubezpieczenia (czyli m.in. po zakończeniu zatrudnienia). Do tej pory okres ten wynosił 182 dni, po zmianie – 91 dni. Powyższa zmiana nie będzie dotyczyć niezdolności do pracy która:
- powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
- przypada w okresie ciąży,
- spowodowana jest gruźlicą.
W przypadkach tych nadal możliwe będzie pobieranie zasiłku przez 270 dni.
Zasiłek chorobowego za pobyt w szpitalu
Podwyższeniu ulegnie również wysokość zasiłku chorobowego za pobyt w szpitalu –
od 1 stycznia 2022 r. wynosił będzie 80% podstawy wymiaru zasiłku, a nie jak do tej pory – 70%. W tym więc zakresie wysokość zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy ulegnie ujednoliceniu.
Zasady ustalania okresu zasiłkowego
Być możne najistotniejszą zmianą, gdy chodzi o temat zasiłków, jest jednak sposób ustalania okresu zasiłkowego. Same okresy tj. 182 dni i 270 dni (przypadku gdy niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży) zostaną utrzymane, jednak po zmianach, do tego samego okresu zasiłkowego będą wliczane również okresy wcześniejszej niezdolności do pracy (jeżeli przerwa pomiędzy wcześniejszą, a kolejną niezdolnością nie przekroczy 60 dni) nawet jeżeli będą spowodowane różnymi chorobami. W przeciwieństwie do powyższego,
w obecnym stanie prawnym do okresu zasiłkowego wlicza się poprzednią niezdolność do pracy, o ile jest ona spowodowana tą samą chorobą, a przerwa nie przekracza 60 dni. Zgodnie z nowymi przepisami jedyny wyjątek to choroba powstała w okresie ciąży, która nie będzie wliczana do jednego okresu zasiłkowego z wcześniejszą niezdolnością do pracy.
Inne, planowane dopiero zmiany
Już w trakcie 2022 r. należy spodziewać się kolejnych zmian, związanych m.in. z implementacją zapisów przepisów europejskich w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów (dyrektywa work-life balance) – chodzi tu w szczególności o uprawnienia do korzystania z urlopów związanych z rodzicielstwem. Zapowiadane jest także wprowadzenie urlopu wypoczynkowego
w wymiarze 26 dni dla wszystkich zatrudnionych, niezależnie od tego, czy – jak wygląda to obecnie – pracownik posiada 10-letni staż pracy.