Przemoc domowa występuje, gdy jedna osoba w rodzinie wykorzystuje swoją pozycję do psychicznego lub fizycznego dominowania nad innymi, używając w tym celu siły, gróźb lub manipulacji. Jest to działanie świadome i celowe, naruszające prawa i dobrostan ofiary.
Co grozi za znęcanie?
Zgodnie z kodeksem karnym, osoba stosująca przemoc fizyczną lub psychiczną wobec członka rodziny, bliskiej osoby lub osoby zależnej, może być ukarana karą pozbawienia wolności na okres od trzech miesięcy do pięciu lat.
Jeśli osoba znęcająca się celuje w osobę w szczególnie trudnej sytuacji, jak dziecko, osoba z zaburzeniami psychicznymi czy cierpiąca na dolegliwości fizyczne, wówczas grozi jej kara od sześciu miesięcy do ośmiu lat pozbawienia wolności.
W przypadku, gdy znęcanie się odbywa z wyjątkowym okrucieństwem, odpowiedzialność karna wynosi od jednego do dziesięciu lat pozbawienia wolności.
Ostatecznie, jeśli ofiara próbuje targnąć się na własne życie w wyniku doświadczanej przemocy, sprawca może być ukarany karą od dwóch do dwunastu lat pozbawienia wolności
Jakie środki karne mogą zostać podjęte, aby chronić ofiarę przemocy
Podstawowym działaniem jakie może podjąć ofiara jest zgłoszenie sprawy do odpowiednich organów – policji bądź prokuratury. Istotny w tej sytuacji materiał dowodowy taki jak m.in. zeznania świadków, obdukcja, korespondencja, czy nagrania wideo.
Ponadto ważne, aby każdorazowo przy sytuacji znęcania wzywać policję, gdyż może ona zatrzymać agresywnego sprawcę, którego obawia się ofiara na 48 godzin.
Kolejnym koniecznym działaniem jest założenie Niebieskiej Karty, którą wypisuje policjant. Po jej podpisaniu funkcjonariusze systematycznie sprawdzają sytuację rodziny.
Środki sądowe w walce z przemocą domową i konsekwencje ich naruszenia
W ramach środków prawnych przewidzianych do walki z przemocą w rodzinie, Sąd może zdecydować o nałożeniu na sprawcę zakazu zbliżania się do ofiary. Ten środek został wprowadzony poprzez nowelizację ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i zapisany jest w artykule 41a Kodeksu Karnego. Zakaz ten może objąć różne restrykcje, takie jak obowiązek unikania określonych miejsc czy osób, czy też zakaz opuszczania wyznaczonego miejsca zamieszkania bez zgody sądu.
Jeśli chodzi o eksmisję sprawcy przemocy z miejsca zamieszkania, możliwa jest ona tylko i wyłącznie na podstawie formalnej decyzji sądowej, czyli wyroku lub postanowienia.
Zakaz lub nakaz sądowy może być związany z wymogiem regularnego meldowania się w Policji czy innym wyznaczonym organie. Zakaz zbliżania się do pewnych osób może być również monitorowany za pomocą systemu dozoru elektronicznego.
W przypadku, gdy osoba zostaje ponownie skazana i na nią nałożony jest obowiązujący zakaz, sąd ma możliwość orzeczenia trwałego zakazu zbliżania się, kontaktowania czy opuszczania określonego miejsca bez zgody sądu.
Sąd ma również prawo do określenia konkretnej odległości, na jaką sprawca może zbliżać się do ofiary. Nieprzestrzeganie takiego zakazu jest karalne i może skutkować karą do trzech lat pozbawienia wolności. Sąd informuje o swojej decyzji odpowiednią jednostkę Policji i deleguje nadzór nad egzekwowaniem zakazu do zawodowego kuratora sądowego.
Pogotowie karne
Kancelaria zapewnia pomoc prawną osobom zatrzymanym w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa. W przypadku zatrzymania przez organy ścigania niezwłocznie pojawiamy się na miejscu zdarzenia, również poza zwykłymi godzinami pracy naszej Kancelarii. Warto pamiętać, że brak pomocy profesjonalnego obrońcy już podczas pierwszego przesłuchania zazwyczaj negatywnie wpływa na dalszy przebieg postępowania.
W nagłych wypadkach prosimy o kontakt pod numerem telefonu: +48 730 556 100
Obrońcę może ustanowić dla zatrzymanego także INNA OSOBA, w sytuacji gdy zatrzymany został pozbawiony wolności.