Co grozi za pranie brudnych pieniędzy?

Pranie pieniędzy to proces polegający na zamaskowaniu pochodzenia środków uzyskanych w sposób nielegalny, tak aby wyglądały one na środki pochodzące z legalnych źródeł.

To poważne przestępstwo popełniane jest zarówno przez wysoko postawionych biznesmenów, jak i podmioty działające w mniej formalnych strukturach. Liczne instytucje finansowe stosują zaawansowane strategie w celu identyfikacji oraz przeciwdziałaniu przed takimi działalnościami.

Podstawa odpowiedzialności karnej za pranie brudnych pieniędzy

Przestępstwo „prania pieniędzy” jest tylko i wyłącznie przestępstwem umyślnym. Sprawca musi mieć świadomość, iż ma do czynienia z „brudnymi pieniędzmi”. W przypadku przypadkowego lub nieświadomego przeniesienia funduszy z nielegalnych źródeł, nie byłoby to pranie pieniędzy w sensie prawnym, chyba że można by było udowodnić zamiar ukrycia pochodzenia tych środków.

Przestępstwo opisane w art. 299  k.k. jest przestępstwem indywidualnym. Oznacza to, że jego sprawcą może być tylko pracownik lub osoba działająca w imieniu lub na rzecz podmiotu na którym ciąży obowiązek rejestracji transakcji i osób dokonujących transakcji. W szczególności banku, instytucji finansowej lub kredytowej.

Odpowiedzialność karna

Kary za pranie pieniędzy różnią się w zależności od konkretnej formy tego przestępstwa. Dwa główne rodzaje przestępstw określone w art. 299 § 1 i 2 k.k. przewidują karę pozbawienia wolności w zakresie od pół roku do 8 lat. Jednakże w określonych sytuacjach, zgodnie z art. 37a k.k., zamiast kary pozbawienia wolności sąd może nałożyć grzywnę lub orzec karę ograniczenia wolności.

Szansą na uniknięcie kary jest tzw. klauzula bezkarności. Odnosi się ona do sytuacji w której osoba, mimo że dopuściła się przestępstwa związanego z praniem brudnych pieniędzy, może uniknąć kary pod pewnymi warunkami. Polega to na umorzeniu postępowania lub złagodzeniu kary dla osoby, która dobrowolnie zgłosi się do organów ścigania z wolą współpracy.

Przepadek

W kontekście prania brudnych pieniędzy, przepadek oznacza konfiskatę przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa prania pieniędzy lub korzyści uzyskanych z tego przestępstwa. Innymi słowy jest to proces, w którym władze zabierają majątek uzyskany w wyniku lub w związku z przestępczością finansową.

Przepadek jest jednym z narzędzi stosowanych przez organy ścigania, aby odebrać przestępcom finansowe korzyści z ich nielegalnej działalności. Ma to na celu nie tylko ukaranie przestępcy, ale również zapobieżenie dalszemu wykorzystywaniu tych środków w działalności przestępczej.

Warto zwrócić uwagę, że przepadek może dotyczyć zarówno samej gotówki, jak i innych form majątku, takich jak nieruchomości, pojazdy czy wartościowe przedmioty, które zostały zakupione za pieniądze pochodzące z przestępstwa.

Pogotowie karne

Kancelaria zapewnia pomoc prawną osobom zatrzymanym w związku z podejrzeniem popełnienia przestępstwa. W przypadku zatrzymania przez organy ścigania niezwłocznie pojawiamy się na miejscu zdarzenia, również poza zwykłymi godzinami pracy naszej Kancelarii. Warto pamiętać, że brak pomocy profesjonalnego obrońcy już podczas pierwszego przesłuchania zazwyczaj negatywnie wpływa na dalszy przebieg postępowania.

W nagłych wypadkach prosimy o kontakt pod numerem telefonu: +48 730 556 100

Obrońcę może ustanowić dla zatrzymanego także INNA OSOBA, w sytuacji gdy zatrzymany został pozbawiony wolności.

O autorze

dr Jarosław Wichura

DR JAROSŁAW WICHURA

Adwokat

O MNIE

Adwokat przy Izbie Adwokackiej w Katowicach, Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

 

Aplikację adwokacką odbywał przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Katowicach. Od 2017 r. wykonuje zawód adwokata.

 

W kręgu zainteresowań znajduje się m.in. prawo cywilne i gospodarcze, jak również sprawy z zakresu prawa rodzinnego i prawa karnego. Od wielu lat z sukcesem świadczy kompleksowe usługi prawne w zakresie stałej obsługi wspólnot mieszkaniowych.

 

Uczestniczył w kilkudziesięciu szkoleniach m.in. z zakresu mediacji w sprawach cywilnych i karnych, rozwoju przedsiębiorczości, doskonalenia umiejętności personalnych.

Doktor nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce. 


W czerwcu 2016 r. obronił rozprawę doktorską pt. „Wolność słowa w Polsce i w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Ujęcie porównawcze” na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

 

Wykładowca na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, wcześniej także w Wyższej Szkole Humanitas w Sosnowcu (prowadzi zajęcia z przedmiotów m.in. „Wstęp do prawoznawstwa”, „Prawo międzynarodowe publiczne”, „Administracja publiczna”).

 

Wielokrotny stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w nauce. Wyróżniony przez Rektora Uniwersytetu Śląskiego za działalność na rzecz społeczności akademickiej i lokalnej oraz osiągnięcia naukowe. Jest autorem monografii naukowej pn. „Nowe media a opinia publiczna”, współautorem monografii pn. „Funkcjonalna implementacja przepisów antykorupcyjnych na gruncie polskiego prawa karnego”, 21 artykułów naukowych oraz współredaktorem 2 publikacji zbiorowych. Ponadto pisze teksty popularnonaukowe oraz eksperckie.

 

Płynnie posługuje się językiem angielskim (certyfikat TOEIC).

Z zamiłowania pianista i meloman. Wolne chwile poświęca dobrej książce oraz górskim wycieczkom.

KONTAKT


Więcej artykułów