Wykonując przelew internetowy każdemu może przytrafić się pomyłka. Najczęstszymi błędami przy transakcjach dokonywanych za pomocą bankowości internetowej jest podanie błędnych danych odbiorcy (danych personalnych, nazwy firmy, adresu), błędnej kwoty przelewu czy też nieprawidłowego numeru rachunku odbiorcy. Warto pamiętać, iż systemy bankowe weryfikują jedynie poprawność numeru rachunku, nie jest natomiast sprawdzane to czy numer ten zgadza się z pozostałymi danymi odbiorcy – imieniem i nazwiskiem odbiorcy, nazwą firmy czy adresem. Co do zasady również banki nie weryfikują kwoty przelewu (wyjątkiem może być np. odmowa realizacji przelewu z uwagi na niewystarczającą ilość środków na koncie, podejrzenie nieautoryzowanej transakcji itp.). Jeśli zatem pomyłka polega na podaniu błędnych danych odbiorcy, przelew i tak trafi na wskazane konto bankowe odbiorcy, również błędna kwota przelewu zostanie przekazana odbiorcy i nie pozostanie nic innego jak zwrócenie się do niego z prośbą o ewentualny zwrotny przelew.
Inaczej sytuacja wygląda w przypadku nieprawidłowego numeru rachunku bankowego odbiorcy. Numer ten składa się z 26-cyfrowej kombinacji cyfr i jest przypisany do konkretnego odbiorcy. W każdym numerze rachunku bankowego znajdują się dwie cyfry stanowiące tzw. numery kontrolne, które wygenerowane są na podstawie pozostałych 24 cyfr w rachunku. W przypadku podania błędnego numeru rachunku (np. pomyłka jednej cyfry), liczba kontrolna dla danego numeru nie będzie się zgadzać, co spowoduje, że przelew nie zostanie zrealizowany. Niestety może się jednak zdarzyć tak niefortunnie, że mimo popełnionego błędu w rachunku bankowym, system nie wykryje nieprawidłowości, albowiem istnieje inny odbiorca posiadający właśnie taki numer rachunku i liczba kontrolna jest zgodna z jego pozostałymi cyframi. Przelew w takim przypadku zostanie zrealizowany na błędnie podany numer rachunku bankowego. Sytuację taką należy niezwłocznie zgłosić do banku, w którym osoba wykonująca przelew posiada swój rachunek bankowy.
Zgodnie z ustawą o usługach płatniczych (art. 143 i nast.) banki mają obowiązek podjąć działania w celu odzyskania kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora (potocznie mówiąc z podaniem błędnego numeru rachunku bankowego). Jeśli bank, który uzyskał zgłoszenie dotyczące błędnego przelewu prowadzi rachunek odbiorcy wówczas w terminie 3 dni od zgłoszenia ma on obowiązek pisemnie zawiadomić odbiorcę przelewu o błędzie w transakcji oraz poinformować go o możliwości zwrotu kwoty tej transakcji na specjalny rachunek bankowy, który mają obowiązek prowadzić banki dla tego typu sytuacji. Jeśli natomiast bank nie prowadzi rachunku bankowego odbiorcy ma obowiązek w wyżej wskazanym terminie zwrócić się do banku odbiorcy z żądaniem podjęcia działań w celu odzyskania kwoty transakcji – bank odbiorcy po otrzymaniu takiego żądania ma obowiązek skontaktowania się ze swoim klientem, poinformowania go o zaistniałym błędzie oraz możliwości zwrotu transakcji na wcześniej wspomniany specjalny rachunek bankowy. W każdym przypadku odbiorca przelewu poinformowany przez swój bank o pomyłce powinien w ciągu miesiąca wykonać tzw. przelew zwrotny, za który banki nie mogą pobierać opłaty.
Jeśli pomimo powyższych działań odbiorca przelewu nie zwróci środków wówczas bank ma obowiązek na żądanie osoby, która wykonała błędny przelew, udostępnić jej w terminie 3 dni dane odbiorcy błędnego przelewu (imię, nazwisko oraz adres) w celu umożliwienia jej dochodzenia od odbiorcy przelewu zwrotu środków. W takim przypadku konieczne będzie w pierwszej kolejności wezwanie do zapłaty osoby, która otrzymała błędny przelew, a w razie gdy okaże się ono nieskuteczne, skierowanie sprawy na drogę sądową w oparciu o przepisy dotyczące bezpodstawnego wzbogacenia. Zgodnie z nimi, tj. art. 405 Kodeksu cywilnego, kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Przepis ten ma zastosowanie w szczególności do świadczenia nienależnego, które występuje, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.
